Mide sıvısı, gastrik mukozada meydana gelen salgıların bir karışımıdır. İnsanlarda mide sıvısının pH değeri 1.1-1.8 arasında değişir. Mide sıvısının pH'ı, asidite yokluğunda (aşilia) ve pernisiyöz anemide daha yüksektir, hiperasidite durumunda ise daha düşüktür.

Aç ve uyarılmış halde mide sıvısının dansitesi insanlarda 1004-1010'dur. Erişkin bir insanda, günlük tokluk ve açlık periyotlarını içeren 24 saatlik bir süreçte 2-3 litre mide sıvısı salgılanır. Yaş ilerledikçe mide sıvısının salgılanma hızında düşüş olur.

Mide sıvısının bileşiminde %97-98 su bulunur. Geri kalanı ise organik ve inorganik maddelerden oluşur. Mide sıvısını oluşturan inorganik maddeler arasında başlıca anyonlar fosfat, klorür ve sülfat bulunur. Katyonlar ise hidrojen, potasyum, sodyum, kalsiyum ve magnezyumdur. Mide sıvısı, kusma yoluyla kaybedilebilir ve bu durumda alkaloz ve hipopotasemi oluşabilir.

Mide sıvısında bulunan büyük moleküllü organik maddeler arasında pepsin, mukus, gastrik lipaz, nükleazlar, rennin, az miktarda lizozim, LDH, üreaz ve karbonik anhidraz bulunur. Rennin, bebeklerin midesinde bulunur ve sütteki kazeini çöktürerek midede daha uzun süre kalmasını sağlar, böylece pepsin tarafından katalitik parçalanmaya uğramasına yardımcı olur.

Yemek borusunun mideye açıldığı bölgede bulunan kardiyak bezler ve mide çıkışında yer alan pilorik bezler tarafından sürekli olarak mukus salgılanır. Mukus, polisakkaritler ve mukoproteinler, kısmi üronik asitler, heksozlar ile heksozaminlerden oluşan mukopolisakkaritleri içerir. Mukus, mide duvarını ince bir tabaka halinde kaplar ve mideyi pepsin, hidrojen iyonları ve irritan maddelere karşı korur. Mukusta bulunan üç mukoprotein, intrinsik faktör aktivitesine sahiptir. İntrinsik faktör, molekül ağırlığı 40-50 bin civarında olan bir proteindir ve Vitamin B12 emilmesinde önemli rol oynar.

Mide sıvısının asit içeriği, proteinlerin büyük bir kısmının denatüre edilmesi sonucu enzimlerin proteinlere etkisini ve böylece proteinlerin sindirimini kolaylaştırır. Ayrıca, konsantre HCl birçok mikroorganizmayı da öldürür. Paryetal hücre yokluğunda intrinsik faktör ve HCl salgılanmaz, bu da Vitamin B12 emilmemesi sonucunda pernisiyöz anemiye yol açar.